iedereen zijn stap

Miljaar, wat een stortvloed van reacties krijgen Anuna en haar aanhang over zich. Wie of wat helpen we daarmee vooruit? Velen voelen zich blijkbaar geroepen om, vanuit hun zetel of bureaustoel, al hun opgekropte frustraties nu eindelijk eens te kunnen ventileren. Alsof ze tot het inzicht zijn gekomen dat ze al tientallen jaren stilstaan en eigenlijk nog niets toegevoegd hebben aan deze wereld. Een mens zou voor minder gedesillusioneerd zijn.

Maar hoera, er is goed nieuws voor iedereen – en het is rete-simpel: we kunnen allemaal zelf een stap(je) wagen. Daar zijn we volledig vrij in. Niets moet, alles mag en kan. Koppigaards die het helemaal gehad hebben met het klimaat, die kunnen ook gewoon blijven stilstaan. Niks mis mee. Boeiender is het echter zelf iets te ondernemen: het zijn gouden tijden om creatief te zijn, om dingen in beweging te zetten, het heft in eigen handen te nemen, een mini-bedrijfje op te richten met gelijkgestemden … Online kan iedereen contact leggen met iedereen, wereldwijd. Er zijn onnoemelijk veel kansen voor ondernemers, studenten, politici, ambtenaren, vakbonden, gezinnen, scholen, voor elk van ons. Elke dag opnieuw. Wát een aanbod!

Welke stap je zet, kies je zelf: een die haalbaar, betaalbaar, wenselijk, te organiseren is of lijkt … Voorzichtig, conservatief, gedurfd, voor de hand liggend, compleet waanzinnig … Een medewerker die kiest voor een elektrische fiets, want ‘de filevrije ochtendstond heeft goud in de mond’. Een multinational die resoluut kiest voor een duurzame verpakking. Een school die bomen plant op de speelplaats. Een gezin dat rekening houdt met de wens van dochterlief om 40 dagen geen vlees te eten. Een KMO die kiest voor een elektrisch wagenpark. Een kledingmerk dat kleren maakt van plastic uit The Great Garbage Patch. Een regering die duurzaamheid integreert in haar investeringsbeleid. Iedereen kiest zijn of haar eigen stap(je). Zo simpel kan het zijn: een landje met 11 miljoen inwoners die samen 11 miljoen kleine en grotere stappen wagen. Niet slecht voor een doorsnee namiddag in maart.

Ondernemen, een initiatief nemen, samen naar een doel werken begint toch telkens met een droom? Een droom om iets te veranderen, iets nieuws te doen – beter, groter, mooier, gelukkiger … Jij kent je eigen dromen beter dan ik. En dat droombeeld visualiseer je. Hoe tastbaarder, hoe doorleefder, hoe concreter het wordt, des te meer het een doel wordt. De weg ernaartoe ken je nog niet, maar het doel staat als een paal boven water. En is het net niet dat wat zo fantastisch is aan de klimaatmarsen? Jonge mensen die een droom voor ogen hebben. Klopt, dat vergt keuzes, consequenties, afwegingen … Maar verdorie, het feit dat meer dan 10.000 jongeren een collectieve droom hebben en daarvoor week na week naar buiten komen, vind ik van het schoonste dat er sinds jaren op straat te zien was. En ook zij zullen hun stappen wel zetten.

Now it’s up to you.