de eerste keer pepe

“Op donderdag 1 april 2021 werd ik voor de eerste keer in mijn leven grootvader. Rémi zag het levenslicht in de late ochtend van deze frisse lentedag en kon toen zelf ook voor het eerst de zachte huid van mama's buik voelen. Sindsdien is hij omringd met de beste zorgen van het verplegend personeel in de kraamkliniek, maar vooral met de liefde van zijn ouders én de rest van de uitgebreide en opnieuw (en opnieuw, en opnieuw, en …) samengestelde familie.

Tijdens het vriendenbezoek na de kraamvisite merkte mijn beste vriend Philippe, al voor de derde keer grootvader, op dat Rémi het begin van de 22ste eeuw nog zal meemaken. Hij vertelde me dat hij zich wat zorgen maakt over de wereld die wij achterlaten voor al dat jonge leven. Zorgen die ik begrijp, en voor een stukje deel. Maar ik wil ook open van geest blijven voor alle menselijke vooruitgang die ons in de 21e eeuw nog te wachten staat. Iets dat me trouwens steeds beter lukt sinds ik Zweeds arts en hoogleraar Internationale Gezondheid Hans Rosling heb leren kennen. Aan de hand van relevante en transparante statistieken heeft hij de voorspoed van de afgelopen 200 jaar aangetoond. Z’n kennis heeft hij vergaard op de website van de Gapminder Foundation, die hij samen met zijn familie heeft opgericht.

Toch maken steeds meer grootouders zich zorgen over de toekomst van hun kleinkinderen, en komen ze zelf in actie om hen een leefbare wereld te geven. De 'grootouders voor het klimaat' (GVHK) wenden de sterke emotionele band met hun kleinkinderen en de bezorgdheid over de klimaatcrisis zelfs aan als rode draad in hun aanpak. In een Knack-magazine van afgelopen maart doet GVHK-ambassadeur Vera Dua een oproep aan alle grootouders om naar hun bank, verzekeraar of pensioenfonds te stappen en hun eisen rond duurzaam investeren op tafel te leggen. Heel wat senioren stopten hun spaargeld in beleggingsfondsen en verwachten hiervan een hoger rendement. Tegelijkertijd vinden zij het ook belangrijk dat hun bank investeert in de transitie naar een duurzame samenleving.

Da's allemaal mooi, want ik gun Rémi een leefbare wereld. En die begint bij je thuis. Waar er trouwens ook bepaalde zaken me zorgen baren op korte termijn. Zo woont de kleine Rémi aan een invalsweg naar Nazareth zonder fiets- en voetpaden. Hoe kan hij, aan de hand van mama of ijverig fietsend achter papa, ooit veilig op school geraken? In België raakten in 2019 3473 kinderen tussen de 0 en de 14 jaar gewond in het verkeer – dat zijn 174 klasjes van zo’n 20 kinderen. Dat Rémi in deze statistiek zou worden opgenomen, is voor mij – en met mij zo velen – mijn grootste nachtmerrie. Dus schreef ik, als nieuwbakken pepe, een brief naar de burgemeester van Nazareth, omdat ik ervoor wil zorgen dat Rémi binnenkort veilig naar school kan fietsen. En het ook veilig tot in die vervloekte/gezellige (schrappen wat niet past) 22ste eeuw kan schoppen.

Oh ja, wat mijn verhaal te maken heeft met duurzaamheidscommunicatie? Kijk niet alleen naar de stoere ambities van pensioengerechtigde CEO's of zaakvoerders over de duurzame toekomst van hun bedrijf, maar ook naar hun concrete acties op korte termijn voor de meest zorgbehoevenden of kwetsbaren onder hun personeel, klanten of leveranciers. Zo geven ze iederéén faire kansen en kunnen ook hun nakomelingen tijdens een volgende eeuw écht meegenieten van de huidige ontwikkelingen. Mijn hartverwarmende verhalen, die zullen daarover gaan. En die laat ik graag nazinderen tot Rémi ze zelf kan verder vertellen.”

Liefs

(Je) pepe Jo